- зу
- (зӣ)[ذو // ذي]а1. кит. соҳиб, доранда, дорои чизе2. дар аввали баъзе калимаҳо омада, ба онҳо маънои ба сифате доро буданро медиҳад: зуфунун, зулфиқор, зулхумор, зиқимат
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.